...........................................................................
بُت اعظم و تاریخنویسی حضرتش
سخنی در باب امام تازه رضا براهنی
برای درک کردن دلایل شکست ما بعد قجری کشور ما، لازم نیست فیلسوف باشیم یا پای انگلستان را وسط بکشیم. اندکی تدبر دقیقأ ما را متوجه میکند کجائیم و چرا در این مکان ایستاده ایم و ایستاده شده ایم، اندکی نگاه به خود، به جامعه مان،به مردم مان ،به نخبگان مان...درباره ی مردم باید گفت اگرچه اینان نیز در میانه ی شکستها چندان بی سهم نبوده اند، اما عقل سالم هیچوقت مجرم ناآگاه را مجازات نمیکند. جلال آل احمد درست میگوید که : بر مردم عامی کوچه و بازار که حرجی نیست! مردم تا رشد فرهنگی لازم را نیابند و تا مشاهیر و اصالت خود را نتوانند از تحجری که آنها را احاطه کرده بازشناسند به همین دور معکوس ادامه خواهند داد. اما نخبگان ما که میدانند چرا؟ آقای براهنی در افاضاتی که ظاهرأ با لحنی زننده هم ادا شده گفته اند که: مردم تهران باید تُرکی یاد بگیرند چون تعداد تُرکها فعلأ بیشتر از فارسها است(!)...در جواب ایشان آدم یاد این حرف زیبای هادی ابراهیمی سردبیر شهروند ونکوور میاُفتد که : گویا بعضی ها فکر میکنند کسانی در آن بالای سر ما ایستاده اند و به تُرک یا فارس یا گیلکی بودن ما نمره میدهند!نه شما اشتباه نکردید، این همان براهنی ست که تمامی عمر خود را در تهران گذرانده،و تمامی کلاسهای تکنیکهای داستان و شعر نویسی خود را برای سوگولی های سابقأ تهرانی خود دایر کرده بودند، با نشریات تهرانی خورده و خوابیده و حالا که خارجه نشین شده ناگاه یاد مردم آذربایجان اُفتاده...و برای اینکه ثابت کند چقدر در این راه اُستوار است ادعاهائی میکند که تندروترین جدائی طلبان نکرده اند؛ دقیقأ به این میماند که بگوئیم چون چینیها تعدادشان بیشتر است پس همه ی دنیا الزامأ باید چینی یاد بگیرند! چرا این ادعا زمانی که ایشان با باندهای ادبی تهران همکاسه بود مطرح نشد!؟اوج افتضاح کلام و نفاق بی مانندی را که تنها برای فریب مردم عزیز آذری ما از زبان این اُستاد تحریف خارج میشود بنگرید...باز هم البته اُستاد افاضاتی دارند: بزودی کتابی مینویسم و از شخصیت فداکار پیشه وری سخن خواهم راند و تاریخ را در این زمینه اصلاح خواهم کرد(!) ...گویا جهانیان منتظرند تا این ناکام و بیمار معروف صحنه ی ادبیات فارسی و تُرکی یکشبه بشود تاریخ نویس! لابُد پیشه وری بسیار سالمتر از امثال ما بوده که به مردمسالاری باور داریم و ما مُشتی منحرف بیشتر نیستیم که باید برویم الگوی پیشه وری را بگذاریم روبرویمان سجده کنیم و نماز شُکر بجا آوریم!...در الگوی جدید فکری آقای براهنی، هیچ شخصیت تُرک یافت نمیشود که بد بوده است، بد داریم اما این بدها یا فارسند، یا کُرد یا لُر. بنابراین نه تنها پیشه وری، بلکه در ته دل ایشان و دوستداران ایشان حتی آقای حجت باصطلاح الاسلام حسنی که با بلدوزر خانه های کُردها را روی سرشان خراب میکرد فرد خوبی ست!البته اینان هنوز این را صریحأ نمیگویند، زمان لازم است تا این راز را هم افشا نمایند. برای اینان کُشتار فجیع ارامنه توسط دولت ترکیه عثمانی دروغی محض است و اگر اخیرأ نخست وزیر ترکیه اجازه ی برپائی نمایشگاهی در این زمینه در استانبول داده، او هم نفوذی و ضد خلق تُرک است و باید اعدام شود!جنگ جنگ است و در این میان گور پدر کنوانسیون ژنو!...تازه جالب است طرفداران ایشان ادعا میکنند : ایشان هم دارند حرفشان را میزنند!" عجب! گویا ما احمقیم و این را نمیدانیم! و یا حسودیم و از شدت حسادت و کون سوزی داریم التماس میکنیم که ایشان حرف نزند! به حق حرفهای نشنیده، واقعأ این هواداران فکر میکنند آدم باید به فرد خود بزرگ بین خرفتی چون براهنی که احدی جز خودش را آدم نمیشمارد و تقریبأ از تمامی فضائل انسانی پاک و عاری ست، حسادت هم بکند؟!آیا کسی گفته ایشان حرف نزنند؟نه،هرگز...اما هر حرف، سخن و عملی که کینه ی نژادی را گسترش دهد، مخالف نص صریح کنوانسیون ژنو است. آزادی آری، حتی برای کمونیستها اما نه برای فاشیستها. نه برای آندسته از هوتوهائی که توتسی ها را با رادیوی نفرت خود نسل کُشی کردند.(فیلمهای "هتل روآندا" و "در اوایل آپریل تنها صحنه ی کوچک اما فجیعی از این نسل کُشی را به تصویر درآورده اند) نه برای طالبانی که نجیب اللهی که به سازمان ملل پناهنده شده بود را در حیاط دفتر اصلی سازمان ملل در کابُل به شکل فجیعی همراه با آخرین بازمانده ی خانواده اش(برادرش)، گردن زدند.بخشش آری اما نه برای دونالد رامسفلدی که اجازه ی استفاده از شکنجه ی روحی زندانیان طالبان در زندان خلیج کوبا را به نظامیان آمریکا داده است و اخیرأ بشکلی ظاهری و برای خاموش کردن سر و صداها، در سنای آمریکا مورد استیضاح نمایشی و کاملأ مسخره ای قرار گرفت. گذشت و بُلند نظری آری اما نه برای براهنی که شعر خطاب به پروانه ها را به نشریه پُر بار تکاپو میدهد اما پس از توقیف این نشریه بدلیل همین شعر حتی حاضر نیست در اینباره از خوانندگان تکاپوعذرخواهی کند. نمیخواهم بگویم براهنی، مثلأ پینوشه انسانهای معمولی است، اما پینوشه ی ادبیات و فرهنگ هست و این را حاضرم ثابت کنم،شما یکی از کوشندگان ادبی معاصر را به من نشان دهید که توسط آقای براهنی معرفی شده باشد... این منتقد ادبیات معاصر حتی یک فردی را که جامعه تاکنون درگیرش نبوده و نشناخته است را معرفی نکرده است و فکر نکنید این مسئله اتفاقی ست، هرگز.درحالیکه در تمامی کشورها و حتی در ایران خودمان رسم بر این بوده است که یک منتقد برجسته ادبی، دستکم چند شاعر و نویسنده ی از چشمها دور مانده را به جامعه معرفی نماید...اما براهنی که یک بیمار روحی تمام عیار است حتی برای مُرده ها نیز خط و نشان میکشد. نگاه کنید به اهانتهائی که در شهر ونکوور کانادا به شاملو کرد و چون دید خیلی زیاده روی کرده، خبرسان بیچاره ی شهروند خانم میلانی را متهم به تحریف کرد!!! آنهائی که خانم میلانی را میشناسند میدانند که وی سالها مترجم کارهای اسماعیل کاداره نویسنده ی تُرک زبان بوده است و سالهاست روزنامه نگاری میکند و از فیلمها و مراسمات فرهنگی گوناگون گزارش تهیه میکند، چطور ناگهان ایشان به فکر تحریف این مراسم خاص اُفتاده است!اساسأ اگر این تحریف بود، چرا هرگز آقای براهنی نظر حقیقی خود را درباره ی شاملو به عنوان توضیح ارائه نکرد؟؟! کافی ست نگاهی کوتاه بیاندازید به نامه ی زشت و از بالا به پائینی که در متهم کردن میلانی به تحریف سخنانش،نوشته است تا دریابید حتی عرضه ی به عهده گیری سخنان تند خود را هم ندارد چه برسد به آن تاریخ نویسی احتمالأ مالامال از فریبی که مدافعانش به نوشته شدن آن، این اندازه دلخوش مانده اند. کسروی که دوست و دشمن و حتی رژیم، به سالم بودن بسیاری از تاریخ نویسی هایش اعتراف میکنند هرگز برای نوشتن تاریخ های بکری که نوشته است، اینهمه منت سر کسی نگذارد. کسروی تبریزی به منابعی دسترسی داشت که امثال براهنی در خواب هم نمیبینند و امروزه پس از اینهمه سالیان هنوز بکرترین نگارش تاریخ مشروطه است . البته برای مدافعان دو آتیشه امام براهنی،همیشه جائی هست که در کنار این بُت دروغ و تزویر آب تنی کنند، اما به گفته ی زیبای دوست شاعر خلیل شیخلو: حتی نظرات ادبی پست مدرنیستی آقای براهنی جای صحبت فراوان دارد چون ایشان در میانه ی این نظرات در نقطه ی خاصی درجا زده است...به اُمید روزی که امثال خلیل عزیز دراینباره به تفضیل در ایران و حتی خارج از کشور، صحبت نمایند. راستش از شما چه پنهان اخیرأ با یکی از دوستان عزیزم کمی دراینباره بحثمان شد. نام ایشان را نمیاورم اما اطمینان دارم ایشان هوادار افراطی آقای براهنی نیست و جزو آن مدافعان سینه چاک قرار نمیگیرد، چون شخصأ و روحأ میشناسمش این را میگویم. اما ایشان یک کم لطفی هم به این دوست خود کرده اند و ادعا نمودند که: فارسها را از نظرفکری از زمان ناصر الدین شاه دارند اسعتمار میکنند...اینگونه ادعاها نه تنها تندروی ست، که میراثی دنباله دار از اهانتها را در پی آمد خود دارد. اگر ما که اهل ادب و فرهنگ هستیم نتوانیم جلوی برخی عقاید رادیکال خودمان را بگیریم مسلمأ نباید انتظار داشته باشیم هیچکس در این دنیا پایبند کوچکترین روندی از منطق و گفتگو بماند..
2:40 AM
ساعت.. payam نوشته..
|